عفونت گوش کودکان

 عفونت گوش کودکان مشگل بسیاری از خانواده ها و پزشگان اطفال است.

در این بخش به بررسی موارد زیر می پردازیم 

1. عفونت گوش
2. علائم عفونت گوش 
3.  تشخیص  علت عفونت گوش
4.  تشخیص عفونت گوش میانی 
5. درمان عفونت حاد گوش میانی
6.  طول درمان 

  عفونت گوش چیست؟

عفونت گوش کودکان یک التهاب درگوش میانی است که معمولا توسط باکتری ایجاد می شود،که وقتی که مایع در پشت پرده گوش قرار دارد رخ می دهد.

هر کسی می تواند یک عفونت گوش داشته باشد، اما بچه ها آنها را بیشتر از بزرگسالان دریافت می کنند.

پنج نفر از شش کودک حداقل یک عفونت گوش را در روز سوم تولد خود دارند.

 علائم عفونت گوش کودکان,چیست؟

سه نوع از عفونت های گوش وجود دارد. هر کدام ترکیبی از علائم مختلف است.

۱ – اوتیت حاد شایع ترین عفونت گوش است. بخشی از گوش میانی آلوده و متورم شده و مایع در پشت پرده گوش قرار دارد.

این باعث درد در گوش می شود، معمولا به عنوان گوش آسیب دیده است. کودک شما ممکن است تب را نیز داشته باشد.

۲ – عفونت پرده گوش با افیوژن گاهی اوقات پس از عفونت گوش اتفاق می افتد.

البته زمانی که مایع در پشت پرده گوش زمان طولانی باقی می ماند حتی اگر عفونتی نباشد.

کودک مبتلا  ممکن است علائم نداشته باشد اما یک پزشک قادر خواهد بود مایع پشت پرده گوش را با یک ابزار ویژه ببیند.

۳ – اوتیت مزمن با افیوژن زمانی اتفاق می افتد که مایعات در گوش میانی به مدت طولانی باقی می مانند و یا دوباره و دوباره باز می

گردند، حتی اگر عفونت وجود داشته باشد.

برای بچه ها مبارزه با عفونت های جدید سخت تر می شود و همچنین می تواند شنوایی آنها را تحت تاثیر قرار دهد

تشخیص

اکثر عفونت های گوش کودکان زمانی اتفاق می افتد که فرزند شما حرف زدن را نیاموخته است و نمی تواند بگوید گوش من آسیب دیده است.

به موارد ذکر شده توجه کنید،

1. ضرب و شتم
2. یا کشیدن گوش (ها)
3. تردید و گریه
4. مشکل خواب
5. تب (به ویژه در نوزادان و کودکان جوان)  تخلیه مایع ازگوش
6. کمبود و یا مشکلات تعادل
7. مشکل شنیدن یا پاسخ دادن به صدای آرام

علت عفونت گوش کودکان

عفونت گوش معمولا توسط باکتری ایجاد می شود. اغلب بعد از یک گلو درد، یا سایر عفونت های تنفسی فوقانی شروع می شود.

اگر علت عفونت تنفسی فوقانی باکتری باشد، این باکتری های مشابه ممکن است به گوش میانی گسترش یابد.

اگر عفونت تنفسی فوقانی توسط یک ویروس ایجاد شود، مانند یک سرماخوردگی، ممکن است باکتریها به محیط میکروبی تبدیل شوند، و به گوش میانی به عنوان عفونت ثانویه حرکت کنند و به علت عفونت، مایع در پشت پرده گوش قرار گیرد.

آناتومی گوش میانی

1. گوش دارای سه قسمت اصلی است
2. گوش بیرونی
3. گوش میانی 
4. گوش داخلی
5.  نام پینا گوش بیرونی 

فلپ انحنای گوش به پایین فسمت آویزان گوش همچنین شامل کانال گوش است که از باز شدن به گوش شروع می شود و به  گوشه گسترش می یابد.

گوشه گوش، غشایی است که گوش بیرونی را از گوش میانی جدا می کند.

گوش میانی که در آن عفونت ها رخ می دهد،بین پرده گوش و گوش داخلی قرار دارد.

درون گوش میانی سه استخوان کوچک وجود دارد که به نام استخوان چکشی، سندان و استخوان رکابی است که ارتعاشات صدا را به گوش داخلی انتقال می دهد.

استخوان گوش میانی توسط هوا احاطه شده است. گوش داخلی حاوی دخمه پرپیچ و خم است که به ما کمک می کند تا تعادلمان را حفظ کنیم. حلزون، بخشی از دخمه پرپیچ و خم، یک عضو حلقوی شکل است

وظیفه گوش میانی

1. که ارتعاشات صدا را از گوش میانی به سیگنال های الکتریکی تبدیل می کند.  عصب شنوایی این سیگنال ها را از حلزون به مغز انتقال می دهد
2. قسمت های بیرونی گوش نیز می تواند در عفونت های گوش دخالت داشته  باشد.
3. لوله اوستاش یک راه عبور کوچک است که قسمت فوقانی گلو را به گوش میانی متصل می کند. شغلش تامین هوای تازه در گوش میانی، تخلیه مایع و تنظیم فشار هوا بین گوش و پشت بینی است.
4. آدنوئیدها پدهای از بافت ها هستند که در پشت بینی بالای گلو و نزدیک لوله اوستاش قرار گرفتند.
5. آدنوئید ها عمدتا از سلول های سیستم ایمنی تشکیل شده اند. آنها با آلودگی باکتری هایی که از طریق دهان وارد می شوند با عفونت مبارزه می کنند.

 چرا کودکان بیشتر از بزرگسالان می توانند عفونت گوش داشته باشند؟

دلایل متعددی وجود دارد که چرا کودکان بیشتر از بزرگسالان عفونت گوش دارند؟

1. لوله های شیپوراوستاش در کودکان کوچکنر از بزرگسالان است.
2. این باعث می شود که مایع مشگل از گوش خارج شود حتی در شرایط عادی. اگر لوله های شیپور استاش به علت بیماری سرما خوردگی یا سایر بیماری های تنفسی متورم یا مسدود شده باشد، و مایع ممکن است قادر به تخلیه نباشد.
3. سیستم ایمنی کودک به اندازه بزرگسالان موثر نیست زیرا هنوز در حال توسعه است. این باعث می شود مبارزه با عفونت برای کودکان سخت تر شود.
4. به عنوان بخشی از سیستم ایمنی بدن، آدنوئید ها به باکتری هایی که از طریق بینی و دهان عبور می کنند پاسخ می دهند.
5. گاهی اوقات باکتری ها در آدنوئیدها به دام افتاده و باعث عفونت مزمن می شوند که پس از آن می توانند به لوله های Eustachian و گوش میانی منتقل شوند.

تشخیص عفونت گوش کودکان 

اولین چیزی که یک پزشک انجام می دهد سوال درباره سلامت فرزندتان است.

1. آیا فرزند شما به تازگی دچار سرماخوردگی یا گلودرد بوده است؟
2. آیا او مشکل خواب دارد؟ آیا او دستش را به گوش می کشد؟

اگر احتمالا عفونت گوش به نظر می رسد، ساده ترین راه برای یک پزشک این است که از یک وسیله نورانی به نام اتوسکوپ استفاده کند تا بتواند پرده کوش را ببیند.

یک  قرمزی و برجستگی نشان دهنده عفونت است. یک پزشک همچنین ممکن است از یک اتوسکوپ پنوماتیک استفاده کند که نفوذ یک پوف هوا را داخل کانال گوش منتقل می کند تا مایع پشت پرده گوش را بررسی کند.

یک  پرده گوش معمولی به راحتی به جلو و عقب حرکت می کند تا یک پرده گوش با مایع در پشت آن.

بسیاری از پزشکان در عفونت حاد گوش آنتی بیوتیک، مانند آموکسی سیلین را تجویز می کنند،درمان عفونت گوش, کودک از هفت تا ۱۰ روز طول می کشد.

 تمپانومتر 

 تمپانومتر یک پلاگ کوچک و نرم است که حاوی میکروفن و بلندگو ی کوچک و همچنین دستگاهی است که فشار هوا را در گوش تغییر می دهد. به وسیله این دستگاه پزشک بهتر می تواند تشخیص دهد.

درمان عفونت حاد گوش میانی 

پزشک شما همچنین ممکن است بدون نیاز به داروهای ضد درد تجویز کند.

مانند استامینوفن یا ایبوپروفن، و یا قطره، برای کمک به تب و درد. (از آنجا که آسپرین به عنوان یک عامل خطر قابل پیشگیری برای سندرم (ری )در نظر گرفته می شود

کودک مبتلا به تب و یا علائم دیگری مانند آنفولانزا باید آسپیرین را فقط با دستور پزشکش به او بدهید) اگر پزشک شما قادر به

تشخیص قطعی بیماری نیست و فرزند شما دارای درد شدید گوش یا تب نیست،

ممکن است پزشک شما از یک یا دو روز منتظر بماند تا ببیند آیا گوش آسیب دیده است یا خیر.

آکادمی آمریکایی اطفال دستورالعمل هایی صادرکرد که پزشکان را تشویق می کند تا این کودکان را با عفونت های گوش که به طور

قطعی تشخیص داده نمی شوند، به ویژه اطفال بین ۶ ماه تا ۲ سال مورد توجه قرار گیرند.

اگر در عرض ۴۸ تا ۷۲ ساعت از زمان شروع علائم بهبود نیافت، پزشکان شروع به درمان آنتی بیوتیکی کنند.

گاهی اوقات درد گوش توسط عفونت ایجاد نمی شود و برخی از عفونت های گوش بدون آنتی بیوتیک ها بهتر می شوند.

استفاده از آنتی بیوتیک ها با احتیاط  کمک می کند تا از رشد باکتری هایی که به آنتی بیوتیک ها مقاوم می شود جلوگیری شود.

اگر پزشک شما آنتی بیوتیک را تجویز کند، مهم است 

 اطمینان حاصل کنید که کودک شما دقیقا همانطور که تجویز شده است و برای مدت زمان کامل، آنرا مصرف می کند.

 کودک شما ممکن است در چند روز بهتر شود،اما عفونت هنوز از گوش کاملا پاک نشده است. متوقف کردن دارو به زودی می تواند

این عفونت را مجددا بازگرداند.

 پیگیری کودک شما مهم است، به طوری که پزشک بتواند عفونت را بررسی کند.

عفونت گوش کودکان و طول درمان

کودک شما پس از چندین روز از بازدید دکتر، باید احساس خوبی داشته باشد. اگر چندین روز بوده و فرزند شما هنوز بیمار است.

کودک شما ممکن است یک آنتی بیوتیک متفاوت داشته باشد. هنگامی که عفونت پاک می شود، مایعات ممکن است در گوش

میانی باقی بمانند اما معمولا در عرض سه تا شش هفته ناپدید می شوند.

تحقیقات

برای جلوگیری از عفونت مجدد گوش میانی، محدودیت برخی از عوامل که ممکن است کودک شما را در معرض خطر قرار  دهد، مانند،

1. بودن در اطراف افرادی که سیگار می کشند 
2. بردن کودک به رختخواب با بطری به رغم این اقدامات احتیاطی
3.  پزشک شما ممکن است بخواهد چند ماه منتظر بماند تا ببیند آیا کودک بهتر می شود یا خیر،
4. اما اگر عفونت ها درحال بازگشت و آنتی بیوتیک ها کمک نکنند،بسیاری از پزشکان یک روش جراحی بی خطر را پیشنهاد می دهند
5.  اگر هنوز عفونت باقی باشد، ممکن است دکتر از بین بردن آدنوئید ها را برای جلوگیری ازگسترش عفونت به لوله های اوستاش در نظر گرفته بگیرد.
6. اطمینان حاصل کنید که کودک شما هر سال واکسن آنفلوانزا را دریافت کند.

توصیه ها:

فرزندتان را با واکسن پنوموکوک واکسینه کنید. واکسن در برابر انواع باکتری های عامل عفونت کودک را محافظت می کند. اگر کودک شما واکسیناسیون را آغاز کرده باشد،با پزشک خود مشورت کنید.

1. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها توصیه می کنند که کودکان زیر۲سال از ۲ ماهگی شروع به واکسن کنند.
2. کودکان واکسینه نشده به عفونت های گوش فراوانی را نسبت به کودکان واکسینه  شده مبتلا می شوند.
3. واکسن به شدت برای کودکان در مهد کودک توصیه می شود.
4. دستها را مرتب بشویید از گسترش میکروب ها جلوگیری می کند و می توانید به حفظ فرزند خود از ابتلا به سرما یا آنفولانزا کمک کنید.
5. از قرار گرفتن نوزاد خود در برابر دود سیگار اجتناب کنید.
6. مطالعات نشان داده اند که نوزادانی که در اطراف سیگاری هستند،عفونت گوش بیشتری دارند.
7. هرگز نوزاد خود را برای خوابیدن یا برای شب با یک بطری نگذارید.
8. اجازه ندهید کودکان مریض با هم همدیگر بازی کنند.
9. وقتی فرزند شما یا همسرتان بیمار می شنود، حداکثر ممکن از قرار گرفتن کودک در معرض تماس با دیگر کودکان جلوگیری کنید.